ေပၚဦးရယ္၊ ငါတို႔ အိမ္နိမ့္စံ ဘ၀တုန္းကလို ပံုျပင္ကေလး ဘာေလးေျပာၿပီး
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ စမ္းပါဦးဟယ္ ”
တစ္ေန႔သ၌ မိဘုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕ အေဆာင္ေတာ္မွ မင္းတရားႀကီးစံျမန္းေနတုန္း
ဦးေပၚဦးကို အေခၚလႊတ္ၿပီး ေရာက္လာခ်ိန္မွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက အမိန္႔ေတာ္ရွိတာ
ျဖစ္ေပတယ္။
(ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ေတြအေနနဲ႔ မင္းမျဖစ္မီ မိဘုရားမျဖစ္မီကာလကုိ
အိမ္နိမ့္စံလို႔ ေခၚတယ္)။
…အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးက ရိုေသစြာ လက္ယွက္ၿပီး…
“ မယ္ဖုရားေခၚေတာ္မူလို႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး အခစား၀င္ဖို႔ အလာလမ္းမွာ
၀က္ကေလးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ၀က္လင္မယား ႏွစ္ေကာင္ အူလ်ားဖားလ်ား ေျပးလာၾကတာ
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ဖုရား…” လို႔ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အစခ်ီလိုက္တယ္။
“ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ဓါးႀကီးကိုင္ေျမွာက္ၿပီး
၀က္ေတြေနာက္က ေျပးလိုက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္ ဘုရာ့၊ ဒါနဲ႔ မီလုမီခင္မွာ
ေနာက္ဆံုးက ၀က္ကေလးကို ဓားနဲ႔ပိုင္းဖို႔ အားယူေနတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးက …
တက္တူး
![ဗုဒၶသာသနာ နွင့္ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္
|Like --->@[336980756379454:274:Buddhism Beams(myanmar)]
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံအခ်ဳိ႕သည္ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္ဆုိသူကုိ
လည္း ကုိးကြယ္ေနၾကသည္။ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္ မ်ားတြင္လည္း အေသထြက္၊ အရွင္ထြက္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ထြက္ရပ္ေပါက္ႏုိင္ရန္ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ က်င္႔သုံးခဲ႔သည္ဆုိေသာက်င္႔စဥ္ကုိလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာဆုိေနၾကသည္။ အေျခခံအားျဖင္႔ အဂၢိရတ္လမ္း၊ ေဆးလမ္း၊အင္းလမ္း၊ သမထလမ္းဟု ခြဲျခားေဖာ္ျပ ႏုိင္ဖြယ္ရွိသည္။
ထြက္ရပ္ေပါက္ႏွစ္မ်ဳိးအနက္
အေသထြက္ဆုိသည္မွာ လက္ရွိဘ၀က ေသလြန္ျပီးေသာ္လည္းေလာကေ၀ါဟာရအရသာ ေသလြန္သည္ ဟု သတ္မွတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ အစြမ္းသတၱိဆက္လက္ရွိေနသည္။ တန္ခုိးဣဒၶိပါတ္ ဆက္လက္ရွိေနသည္ဟု ယူဆထားၾကသည္။
အရွင္ထြက္ဆုိသည္မွာ
ေလာကေ၀ါဟာရ အရပင္ ေသသည္ဟု မသတ္မွတ္ႏုိင္ဘဲ ႏွစ္အပုိင္းအျခားမရွိ ဆက္လက္အသက္ရွင္ေနေသာ သိဒၶိရွင္၊ မဟိဒၶိရွင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆျခင္းျဖစ္သည္။ အေသထြက္ အရွင္ထြက္ ႏွစ္မ်ဳိးလုံးပင္ သာမန္လူတုိ႔ မျမင္ႏုိင္ေသာ ခႏၶာကုိယ္ ဘ၀အျဖစ္ ေျပာင္းသြားသည္ဟု ယူဆၾကသည္။
အေသထြက္၊ အရွင္ထြက္ ထြက္ရပ္ေပါက္သည္ဟု ခံယူသူတုိ႔ အထြတ္ျမတ္ထားေသာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ ရွစ္ပါးရွိသည္။ ေသေလးပါး၊ ရွင္ေလးပါး ဟုေခၚၾကသည္။
ေသေလပါးမွာ
အရွင္မဟာကႆပ (ေ၀ဘာရေတာင္ထက္)
ရွင္မဟာသံသာရ (ဥတၱမေတာင္)
ရွင္ဥေပေကၡ (မကုလေတာင္)
ရွင္ဓမၼသာရ (မကုလေတာင္) တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ထုိရဟႏၱာမ်ားသည္ လူ႔ေ၀ါဟာရအရပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးေသာ္လည္း မပုပ္မသုိး မပ်က္မစီး ဆက္လက္ရွင္သန္ေနသည္။တန္ခုိးအစြမ္းရွိေနသည္ဟု ယုံၾကသည္ၾကသည္။
ရွင္ေလးပါးမွာ
ေတာင္သမုဒၵရာ၌ ေၾကးျပႆဒ္ႏွင္႔ေနေသာ ရွင္ဥပဂုတၱ၊
ေျမာက္သမုဒၵရာ၌ ေရႊျပႆဒ္ႏွင္႔ေနေသာ ရွင္သာရဒတၱ၊
အေရွ႕သမုဒၵရာ၌ ေရႊျပႆဒ္ႏွင္႔ေနေသာ ရွင္အေကၠာသာရ၊
အေနာက္သမုဒၵရာ၌ ေၾကးျပႆဒ္ႏွင္႔ေနေသာ ရွင္ေမဓရ တုိ႔ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိ၏။
ထုိအရွင္ျမတ္မ်ားသည္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီကာ မအုိမနာ မေသဆက္လက္ရွင္ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ယုၾကည္ၾကသည္။
ထုိေသေလးပါး၊ ရွင္ေလးပါးမွာ `သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥာ´ ဟု ခံယူေသာေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ မကုိက္ညီေၾကာင္း၊ နိဗၺာန္စံသူမ်ားသည္ သုခ၀တီဘုံ၌ ထာ၀ရေပ်ာ္စံေနသည္ဟုယူဆေသာ မဟာယန ႏွင္႔မူ နီးစပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေထရ၀ါဒီ သုေတသီမ်ားက မွတ္ခ်က္ ျပဳၾကသည္။
ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားအျဖစ္ ျမန္မာျပည္၌ အေလးထားခံရသူမ်ားမွာ .........
ရွင္အဇၨေဂါဏ၊
ရွင္မထီး၊
ဘားမဲ႔၊
ဘုိးဘုိးေအာင္၊
ဘုိးမင္းေခါင္၊
ယကၠန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ စသည္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။
ထုိထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္မ်ားအနက္ ရွင္အဇၨေဂါဏ၊ ရွင္မထီး၊ ဘားမဲ႔တုိ႔မွာ ေထရ၀ါဒအႏြယ္၀င္မ်ား မဟုတ္ဘဲ အရည္ၾကီး အဆက္ႏြယ္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ရွင္အဇၨေဂါဏ မွာ အဂၢိရတ္ျဖင္႔ ထြက္ရပ္ေပါက္ သည္ဟု ဆုိသည္။ ရွင္မထီး ႏွင္႔ဘားမဲ႔တုိ႔မွာ ဂါထာ မႏၱာန္ အင္းအုိင္မ်ားျဖင္႔ ထြက္ရပ္ေပါက္သည္ဟု ဆုိသည္။ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ား သည္ ယခုတုိင္ ပ်ံလြန္ျခင္းမရွိေသးဘဲ ဆရာစဥ္ဆက္ ၀င္စားလာၾကသည္။ ယေန႔တုိင္ဓာတ္စီး၀င္ျခင္း၊ လူသတၱ၀ါတုိ႔အား ေက်းဇူးျပဳျခင္းရွိေနေသးသည္ဟု ဆုိသည္။
ဘုိးဘုိးေအာင္၊ ဘုိးမင္းေခါင္၊ ရကၠန္းစင္ေတာင္ ဆရာေတာ္တုိ႔မွာ သမထနည္း(စရဏ)တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးျဖင္႔ ထြက္ရပ္ေပါက္သူမ်ားဟု ယူဆၾကသည္။ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္လည္းေသလြန္သည္မဟုတ္ ခႏၶာသစ္ ဘ၀သစ္သုိ႔ မေသဘဲ ထုံကူးကာ၊ ၀င္စားေနသည္ဟုယူဆၾကသည္။
ဤအယူအဆမ်ားသည္လည္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင္႔မကုိက္ညီေၾကာင္းျမဲေသာအတၱရွိသည္ဟု ယူဆေသာ အေတြးေခၚမ်ဳိးသာျဖစ္ေၾကာင္း ေ၀ဖန္ၾကသည္။ ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ စရဏတစ္ခုခု၊ သမထတစ္နည္းနည္းကုိ စြဲစြဲျမဲျမဲက်င္႔သုံး၍ ခရီးေရာက္သည္ဟုဆုိပါကလည္း ေသလြန္ျပီးေနာက္နတ္ေသာလည္းေကာင္း၊ ျဗဟၼာေသာ္လည္းေကာင္း၊ျဖစ္သြားဖြယ္ရွိသည္ဟု
ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားေပးခဲ႔ၾကသည္။
" ၿမတ္ဗုဒၶရွိေတာ္မူစဥ္က တစ္ေန ့ေသာညဦးရန္အခ်ိန္တြင္ ၿမတ္ဗုဒၶအား ေမးၿမန္းေလ်ွာက္ထားေလသည္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား အရွင္ဘုရားရဲ့သသာနာေတာ္မွာ ရဟႏၱာေသာ္၄င္း အၿခားေသာရဟန္းသံဃာသည္၄င္း အရွင္ဘုရားရဲ့ ေဟာေဖာ္ညြန္ၿပတဲ့တရားဓမၼေတြကုိက်င့္ၾကံအားထုပ္ၿပီးေတာ့ေနမည္ဆုိလ်ွင္ အသက္ရွင္လွ်က္ ၂၀၀ သုိ ့ ၁၀၀၀ ေနနုိင္ပါသလားဘုရားလုိ့ ေလ်ွာက္ေလသည္။
ထုိအခါၿမတ္ဗုဒၶကအသင္ဒကာေတာ္နတ္သား ငါဘုရားရဲ့သသာနာမွာမဂၢင္ ၈ ပါး သစၥာ ၄ပါးက်င့္တရားေတြကုိက်င့္ၿပီးေတာ့ ေနမယ္ ဆုိရင္ရဟႏၱာေတြရွိေနအုံးမွာပဲ သသာနာလည္းရဟႏၱာ မဆိတ္သုန္းသမ်ွ ငါဘုရားရဲ့သသာနာရွိေနဦးမယ္ သုိ့ ေသာ္လည္းပဲ ငါဘုရားရဲ့ သာသနာမွာေနမယ္ဆုိရင္အသက္တမ္းအားၿဖင့္ ၁၆၀ထက္ပုိ့ၿပီးေတာ့မရွိဘူး တကယ္လုိ့မ်ား အသက္တမ္း ၁၆၀ ထက္ေက်ာ္လြန္ သြားတဲ့သူရွိေနရင္ ရွိရင္ အဲဒီပဂၢဳိလ္ဟာ ငါဘုရားရဲ့သသာနာတြင္းသားမဟုတ္ဘူး ငါဘုရားသသာနာ၀င္မဟုတ္ ဘူးလ႔ုိေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါေပတယ္။ "
စာေရးသူသိသေလာက္မွတ္သေလာက္ေၿပာရရင္ ရွင္ဗာကုလသည္ပင္လွ်င္ ေမြးကတည္းက နာခ်ိတဲ့ေရာဂါေတာင္မရွိဘူးအၿခားေသာေရာဂါမ်ီဳးကုိမဆုိထားနဲ့သုိ့ဘာေသာ္ညားလည္း ၿမတ္ဗုဒၶသသာနာတြင္း၀င္လာတဲ့ေနာက္ အသက္ ၁၆၀ တြင္ နိဗၺာန္သုိ့စံၿမန္းရေပသည္ ။ စာဖတ္သူဒကာဒကာမအေပါင္းတုိ့လည္းပဲထုိသူတုိ့ကားၿမတ္ဗုဒၶသသာနာအၿပင္ပကဆုိတာနားလည္သေဘာေပါက္မည္ထင္ပါသည္ စာဖတ္သူသည္ ၿမတ္ဗုဒၶသာသနာကုိတကယ္ၾကည္ညိဳေလးစားကုိးကြယ္တယ္ဆုိပါလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ေယာက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္ၾကီဳးစားၿပီးေတာ့သာသနာကုိေထာက္ပံ့နုိင္တဲ့သူမ်ားၿဖစ္ေအာင္ ၾကီဳးစားၿပီး ေတာ့ေနထုိင္ၾကပါလုိ့တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။
>>>>>>>> http://buddhismbeams.blogspot.com/2012/12/blog-post_1091.html <<<<<<<<<
ေမတၱာၿဖင့္
အရွင္မုနိႏၵ](http://sphotos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/s480x480/525081_394335477310648_1259895534_n.jpg)
